سعید پورعبدل، رسول روشن چسلی، حمید یعقوبی، ناصر صبحی قراملکی، محمد غلامی فشارکی،
دوره ۱۹، شماره ۷۵ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش انعطاف‌ناپذیری روان‌شناختی و بدتنظیمی هیجان در پیش‌بینی شدت خشم ورزشکاران رقابتی بود. روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. در این مطالعه، جامعه‌ی آماری را کلیه‌ی ورزشکاران فردی و گروهی شهر اردبیل در سال ۱۳۹۸ که در هر سطحی از مسابقات مشغول به ورزش رقابتی بودند تشکیل می‌دادند. از بین آنها ۳۱۲ نفر از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای به عنوان نمونه پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع‌آوری دادهها از مقیاس خشم بالینی (اسنل و همکاران ۱۹۹۵)، انعطاف‌ناپذیری روان‌شناختی (فرانسیس و همکاران، ۲۰۱۶) و بدتنظیمی هیجان (گراتز و روئمر، ۲۰۰۴) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها از روش‌های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاد شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که ۴۱ درصد واریانس شدت خشم از طریق مؤلفه‌های متغیرهای انعطاف‌ناپذیری روان‌شناختی و بدتنظیمی هیجان تبیین می‌شود. همچنین بین انعطاف‌ناپذیری روان‌شناختی و بدتنظیمی هیجان با شدت خشم ارتباط مثبت معناداری به دست آمد (۰۵/۰P<). نتیجه‌گیری: بر مبنای یافته‌های به‌دست‌آمده، احتمالاً بتوان گفت افراد ورزشکاری که قادر به تنظیم هیجانی نباشند و توان رفتارهای منعطف در موقعیت‌های رقابتی نداشته باشند، شدت خشم بیشتری تجربه می‌کنند.
