URL: http://irancounseling.ir/journal/article-1-1561-fa.html
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رویکرد راه حل محور و درمان متمرکز بر شفقت بر نظمجویی شناختی هیجانی و اختلال استرس پس از ضربه در زنان سرپرست خانوار انجام گرفت.
روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری شامل زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی شهر تهران در نیمه اوّل سال 1399 بود. 36 نفر از زنان سرپرست خانوار به روش نمونهگیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 12 نفره (دو گروه آزمایش و یکگروه کنترل) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس اختلال استرس پس از ضربه میسیسیپی کن (2006) و پرسشنامهی تنظیم شناختیهیجان گارنفسکی، گرایچ و اسپینهاون (2002) بود. شرکتکنندگان گروه آزمایش جلسات مشاوره راهحل محور گرانت (2011) و درمان متمرکز بر شفقت گیلبرت (2010) را به مدت 8 جلسه دریافت کردند. علاوه بر آمارههای توصیفی، از تحلیل کواریانس و مقایسه زوجی بنفرونی برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: نتایج آنالیز دادهها نشان داد که درمان راهحل محور و درمان متمرکز بر شفقت بر نظمجویی شناختی هیجانی و اختلال استرس پس از ضربه در زنان سرپرست خانوار موثر است (01/0>P). تفاوت بین درمان راهحل محور و درمان متمرکز بر شفقت بر نظمجویی شناختیهیجانی مثبت و اختلال استرس پس از ضربه غیرمعنادار ولی در متغیر تنظیم شناختیهیجانی منفی تفاوت معنادار وجود دارد.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این پژوهش مداخلات رویکرد راه حل محور و درمان متمرکز بر شفقت در بهبود نظمجویی شناختی هیجانی و اختلال استرس پس از ضربه مؤثر است و از این دو رویکرد میتوان برای کاهش تنظیم هیجان سازشنایافته و اختلال استرس پس از ضربه زنان سرپرست خانوار استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |